Artikel over Exclusive Culitravel en Mister Goodlife in                De Gelderlander

Decennia gingen we naar een land voor de historie, cultuur of de zon, nu is eten en drinken vaak het hoofddoel. Wij bezochten de Zuid-Afrikaanse Westkaap.

We slenteren over wijngoed Vergelegen, met in de ene hand een fles ‘V’ - de ‘Château Margaux’ van Zuid-Afrika - en in de andere een kristallen wijnglas. De zon daalt, de schaduwen van de metersdikke kamferbomen lengen. De prestigieuze prijswinnende ‘V’ (spreek uit: vie) walst onder het lopen in het kristal, elke stap omgevend met een geur van pruimen, zwarte bessen en vanille. Nelson Mandela, Margareth Thatcher, Bill Clinton, allemaal betraden ze dit stukje achttiende-eeuwse Zuid-Afrikaanse historie. Met wat geluk vingen ze tussen de bodyguards en hoogwaardigheidsbekleders door nog een glimp van de lommerrijke (rozen)laantjes, glooiende gazons, slingerende wingerds en de zo typische Victoriaanse architectuur. Maar gegarandeerd geen van hen ving al wandelend de ondergaande zon in zo’n hemels glas rood.

Ze volgden wel een trend, want wijn en culi-reizen worden tegenwoordig overal aangeboden. Wij houden het klein en gaan niet met een bus vol toeristen maar met personal coach in culireizen Jos van Krimpen op pad. Hij brengt ons onder in kleine luxe lodges, waar met maximaal zes kamers geen hotel- maar een thuisgevoel heerst. Het past helemaal bij de trend dat de nieuwe vakantieganger een niet te stillen honger heeft naar unieke reiservaringen en persoonlijke ontmoetingen. Bedrijfspsycholoog Jos heeft dat goed begrepen. Hij neemt per reis hooguit tien door hem zorgvuldig gescreende gelijkgestemden mee naar de verhalen achter de wijnen die ze in Nederland uit het schap trekken, opdat ze eenmaal weer thuis vrienden aan de dinertafel kunnen tracteren op persoonlijke vertellingen over ontmoetingen met wijnmakers en koks. ‘Ik laat jullie mijn vrienden zien,’ en: ‘Ik wil herinneringen maken,’ zegt Jos, die altijd zelf meegaat.

Bovendien legt hij vanuit standplaats Amsterdam van tevoren huisbezoeken af bij elke medereiziger om verwachtingen en persoonlijke wensen boven tafel te krijgen. Het is druk op het terras van Quartier Français, een van de toppers in het bruisende Franschhoek waar ooit de Franse hugenoten zich settelden. De wilde kruidentuin achter het door de ambitieuze Nederlandse chef-kok Margot Janse gedreven restaurant bloeit volop. En dat terwijl het ‘winter’ is en de Zuid-Afrikanen zelf iedereen voor gek verklaren die nu, bij nog steeds zo’n 27°C, buiten eet. ‘Welkom,’ roept Margot ons toe, om vervolgens haar goede vriend Jos te omhelzen. Ze heeft speciaal voor ons, inmiddels ook vrienden van Jos, een moderne lichte vijfgangenlunch gemaakt. Samen met het aperitief van chardonnaybubbels van Moreson (‘Morgenzon’ in Engelse tongval) kenmerkend voor het niveau waarop we al dagen eten en drinken. Bijvoorbeeld in het tot beste restaurant van het Afrikaanse continent uitgeroepen Emily’s in de Waterfront. Daar gaf de rondbuikige eigenaar Peter Veldsman ons een resumé van de culinaire ins en outs van Zuid-Afrika, terwijl wij de slaphakskeentjies (struisvogeldijen) wegspoelden met een pinotage Bellevue PK Morkel 2003, in een kunstig tussen trendy moleculair en traditioneel seizoen-Afrikaans balancerende lunch.

Hoog was het niveau ook in het hippe The Showroom, down-town Kaapstad. Daar kookt voormalig reclameman Bruce Robertson letterlijk in een glazen showroom voor exclusieve auto’s op een subtiele, pure manier die je lang bijblijft. Het sterrensysteem van Michelin heeft Zuid-Afrika nog niet bereikt, maar zoals we deze dagen eten, drinken én professioneel bediend worden, tref je het in Europa uitsluitend bij de hoogste top. En toch betaal je hier bedragen, waarvoor je thuis een broodje hamburger eet. Zuid-Afrika is vijfsterrenniveau voor een éénsterrenbedrag. Plus: ‘De culinaire VIPs zijn hier heel benaderbaar in tegenstelling tot Europa. En ze koken allemaal authentiek en seizoensgebonden. Niemand kopieert, iedereen heeft zijn eigen stijl,’ aldus Margot tijdens wat Zuid-Afrikanen een ‘site inspection’ noemen door haar keuken met vintage houtgestookte oven. Naast typisch Afrikaanse gerechten als biltong proeven we dan ook een internationale fusion met dan weer Maleisische, dan weer Indiase, Britse of Franse invloeden. Een footprint van de geschiedenis en bevolkingssamenstelling van Zuid-Afrika. Het is dankzij van Krimpen dat we daar belanden waar je móet zijn geweest. Ook feit dat hij zelf mede-eigenaar is van een klein wine estate maakt een groot deel uit van zijn succes. Jos is een insider. Eentje met smaak en (wijn)kennis. En insiders is wat wij culitoeristen willen.